Vinátta

 Hér kemur eitt það fallegasta ljóð sem ég hef lesið.  Ég mátti til með að setja það hér inn.

 VINÁTTA

Unga stúlka, hvað myndir þú gera ef þú ættir engan vin?
Myndir þú leka niður, verða aum og lin?
Unga stúlka, hvað myndir þú gera ef það væri enginn sem þú gætir treyst?
Enginn sem stendur með þér, og saman vandamálin ykkar þið gætuð leyst?
Unga stúlka, manstu eftir vininum sem þú hafðir næstum svikið?
Ef þú hefðir gert það, heldur þú í alvöru að þú mundir fá eitthvað fyrir vikið?
Vissir þú að fyrir þig er þetta lítið, en fyrir þann sem þú svíkur, þá gæti þetta verið mikið?

Myndir þú klifra yfir hátt fjall- fyrir vin þinn?
Myndir þú synda yfir Svartahafið ef þú heyrðir kall- frá vini þínum?
Myndir þú hlaupa yfir heiminn-
Svífa í gegnum geiminn-
Fyrir vin þinn?

Ekki vanmeta þennan kraft-
Hugsaðu um allar góðu stundirnar sem þið gætuð haft-
Ekki svíkja vin þinn fyrir pening eða dót-
Því vináttan stingur niður einni, stórri, rót.
Ef þú missir góðan vin, þá er peningur engin bót.

Hvernig heldur þú að fugli líði þegar hann flýgur fyrst?
Hvernig heldur þú að feitum krakka líði þegar hann fær aftur sína matarlyst?
Þannig lætur góður vinur manni líða.

            Sigurjón Guðjónsson 24. janúar ’07 – 7. AR, Hofsstaðaskóli